maandag 30 maart 2020

Ontbijtreceptje • Appeltaart trifle


Als je vraagt waar je mij midden in de nacht voor wakker kunt maken, is de kans vrij groot dat ik 'appelflappen' zeg. Dat knapperige suikerkorstje en die zoete binnenkant van appel met rozijn in een krokant bladerdeegje, het liefst nog een beetje warm, dat is pas echt ultiem genieten. Maar wie hou ik voor de gek: eigenlijk hou ik gewoon van alle baksels waar appel in zit. Het is dan ook geen verrassing dat ik al sinds ik havermout ontdekte bijna elke ochtend ontbijt met een lekker warm havermoutje met appel en kaneel.

Intussen heb ik mijn 'appeltaart' ontbijtreceptje bijna tot in de puntjes geperfectioneerd en is elke ochtend ontbijten een feestje. Het leuke is: dit is een stuk gezonder dan zo'n lekkere appelflap of appeltaart, maar genieten doe je er net zo van.
Het oog wil natuurlijk ook wat, dus nu in de vorm van een in laagjes opgebouwde trifle:


U heeft nodig voor een smakelijke 'appeltaart' trifle:

  • 1 appel
  • 2 á 3 el gedroogde cranberries
  • 1 portie (40g) fijne of grove havermoutvlokken
  • Oatly plantaardige havermelk (of gewone melk)
  • Kaneelpoeder
Optioneel:

  • 1 el maple syrup (of honing)
  • 1 tl fijn gemalen pindakaas

En zo maak je hem:
  1. Doe de havermout in een bakje en schenk er een beetje havermelk bij. Hoe fijner de havermout, hoe 'pappiger' de uiteindelijke structuur, dus kies wat je lekker vindt. Havermelk is heel vol van smaak en geeft de havermout een extra romige structuur, maar gewone melk of zelfs water also does the job (wel minder lekker, bij deze ben je gewaarschuwd).
  2. Doe de havermout in de magnetron voor 1 minuut op 600 Watt. Of gebruik een pannetje, maar dat doe ik niet want waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan.
  3. Snijdt een appel in kleine blokjes van ongeveer 1 cm. Ik schil de appel niet, maar dat kan natuurlijk wel.
  4. Schep een laagje havermout in een glas. Leg hier bovenop ongeveer 1/3 van de appelblokjes en 1 el gedroogde cranberries. Strooi een beetje kaneel bovenop het fruit.
  5. Herhaal de vorige stap drie keer, zo krijg je mooie laagjes van havermout, appel en cranberries.
  6. Als je dat lekker vindt kun je nu extra toppings toevoegen. Ik doe zelf 1 tl pindakaas over het bovenste laagje. Niet helemaal classic appeltaart, maar... pindakaas. :)
  7. Om het geheel iets zoeter te maken kun je een klein beetje maple syrup of honing over de trifle doen, maar net wat je in huis hebt.

Nou daar heb je hem hoor, je feestelijke appeltaart trifle ontbijtje. Een klein beetje warm, zoals een echte appeltaart natuurlijk ook het lekkerst is, en met de heerlijke combi van appel en kaneel. 

Ga jij deze ook proberen?
Verder lezen

vrijdag 27 maart 2020

Ontbijtreceptje • Pindakaas en Banaan


Banaan en pindakaas. Pindakaas en banaan. Ik was me er nog niet zolang van bewust, maar die twee zijn een match made in heaven. 

Ik kan bijna niet geloven dat ik tot ongeveer 2 jaar terug dag in dag uit elke ochtend met één broodje hagelslag ontbeet. Schotel me dat nu voor en ik heb na een half uur alweer enorme trek. Geef me daarentegen een heerlijk bakkie vol havermout of Griekse yoghurt met fruit en andere toppings en ik ben voor een paar uur verzadigd. Het is niet normaal hoe erg ik kan genieten van een lekker ontbijtje 's ochtends. Ik heb een paar go to ontbijtreceptjes die lekker snel klaar zijn voor als ik niet zoveel tijd heb, maar omdat ik nu (net als heel veel mensen) veel thuis zit, probeerde ik de afgelopen tijd vaak nieuwe ontbijtjes uit. Één van mijn nieuwste ontdekkingen, al ben ik volgens mij zo ongeveer de laatste persoon op aarde die dit ontdekt, is de goddelijke combinatie van pindakaas en banaan. 

Het receptje is supersimpel, dus makkelijk te maken! Banaan is van zichzelf al zoet, dus ik voeg geen suiker of honing toe, maar ik cheat wel een beetje met de cranberries, want die bevatten ananassiroop(aka toegevoegde suikers, maar ik vind ze te lekker om eruit te laten). Wat je verder nodig hebt vind je in het lijstje hieronder.


  • 125 gram Griekse yoghurt (2% vet)
  • 1 Banaan in stukjes
  • 1 à 2 el fijne havermout
  • 1 el cranberries
  • 1 el chiazaad
  • 1 à 2 tl fijn gemalen pindakaas (100% pinda's)

That's it! Wat mij betreft gooi je alles lekker door elkaar bovenop de yoghurt, maar je kunt natuurlijk ook net zo tryhard als ik als het ware een schilderijtje in een kommetje maken en al je vrienden op snapchat jaloers maken. Krijg je leuke reacties. Nee oké, is helemaal aan jou, maar het ultieme doel is natuurlijk bereikt als je dan eenmaal die lepel in je yoghurtje zet en kunt genieten van dat overheerlijke, voortreffelijke, hemelse pindakaas banaan ontbijtje.

Eventueel heb ik nóg meer simpele ontbijtjes in de aanbieding (waaronder mijn favoriete havermout receptje), mocht deze bij jullie in de smaak vallen :)


Wat is jouw favoriete ontbijtje 's ochtends?

Verder lezen

donderdag 6 juni 2019

Als je 's nachts naar buiten kijkt

Het is donker, maar elke seconde wordt de hemel opnieuw verlicht door bliksem die tussen de sterren door danst, alsof iemand steeds het lichtknopje aan en uit zet. Het raam staat open en ik leun op mijn ellebogen naar buiten. Koele wind blaast door mijn haar en dwars door de dunne stof van mijn pyjama. De bries is net niet fris genoeg om het echt koud te krijgen en het is net alsof ze fluistert dat de zomer er nu echt bijna aankomt. De zomer neemt zijn tijd om te komen dit jaar.



Ik kijk naar de boom in de tuin van de buren van schuin tegenover en hoe de wind speelt met de takken en bladeren. Ik vraag me af hoelang die boom daar al staat. Waarschijnlijk al sinds voor ik geboren ben. En ik vraag me af hoeveel mensen naar diezelfde boom hebben gekeken zoals ik nu. Het is eigenlijk een gek idee dat er zoveel dingen al zoveel generaties lang bestaan, en dat de mensen die ze hebben waargenomen er misschien al niet meer zijn. Elk voorwerp en elk stukje natuur heeft zijn eigen geschiedenis, snap je? Maar eigenlijk is zo ook alles weer met elkaar verbonden.

// aubrianneke ❁

Ik las een tijd geleden een artikel in de Flow. Over hoe groot het heelal is en hoe klein ik. Over hoe groot de tijdsschaal en hoe klein het stukje waarin ik besta. Wist je dat veel astronauten, als ze eenmaal in de ruimte zijn, naar de aarde kijken en ineens iets heel geks voelen? André Kuijpers zei: 'Je voelt dat je onderdeel bent van iets veel groters'. Daar is ook een begrip voor, terranautical turn: het besef dat we één totaal zijn. Als je zo'n artikel leest, écht leest, is het mooi om je daarover te verwonderen, dat je ook zo kunt kijken. Het haalt mij even weg uit mijn wereld van alles snel moeten, alles draait om mij en alles heeft een deadline. 

Het is best een fijn gevoel, de hele wereld die donker is en koele wind in je gezicht. Dat je even wenst dat elke nacht zo is. Dat je gewoon kunt zitten en kijken naar de natuur en dat dat genoeg is, voor zover dat kan vanuit je slaapkamerraam.
Verder lezen

zondag 7 april 2019

Plaatjes plakken



En toen was opeens de tafel bezaaid met schildpadden, meisjes in zwart-wit, narwallen, rolschaatsen met roze veters en heel erg veel papiersnippers. 

Wat is de gouden formule voor creatieve uitspattingen? Juist ja, de Flow scheurkalender, een overvolle agenda en uitstelgedrag. Serieus, geef me alle tijd van de wereld om iets creatiefs te doen en ik raak mijn knutselspulletjes niet eens aan. Geef me daarentegen een berg aan verplichtingen die overduidelijk prioriteit hebben en ik heb een schaar in mijn hand en ben minicollages aan het maken. Ik kan er ook niks aan doen. Dat is nou eenmaal hoe dat soort dingen gaan bij mij. 

Dat gezegd hebbende moet ik ook nog even kwijt dat ik megafan ben van de Flow scheurkalender. Elke dag staat er een illustratie van een andere illustrator op de papiertjes en elke dag zijn ze weer even leuk. Wonderbaarlijk genoeg kan ik me steeds inhouden om niet naar die van de volgende dag te gluren en is het iedere dag weer een verrassing welk plaatje tevoorschijn komt. Het leuke is dat de websites en instagramaccounts van de kunstenaars er gewoon bij staan.



Sinds 1 januari wordt de stapel kalenderblaadjes op mijn bureau steeds groter, want ik weiger er ook maar één weg te gooien, en vanmiddag bedacht ik eindelijk een doel voor al die mooie plaatjes. Gewapend met schaar en lijmstift ging ik aan de slag en maakte twee minicollages.




En opeens is de middag alweer voorbij en mijn to do lijstje nog altijd even vol. Begin ik al stress te krijgen? Beetje. Ik denk dat ik mijn schaar en lijm maar in ga wisselen voor laptop en studieboek.

Een hele fijne zondag allemaal en vergeet niet te genieten van het zonnetje (als die nog vanachter de wolken vandaan durft te komen tenminste). 


Verder lezen

zaterdag 30 maart 2019

Gezichtjes en gedichtjes



Dit artikel is net als de boekjes waar ik elke dag in krabbel: een verzameling van onsamenhangende woorden en zinnen, afgewisseld met hier en daar een tekeningetje of verfspettertje. En I may or may not have mama's plantjes geplet voor een mooie achtergrond voor mijn schetsboekje. Dat je die plantjes vervolgens amper ziet op de foto's even terzijde.


Ik blijf maar vallen blijven vallen
Tot ik de grond raak en nog verder


I drew a lucky star on the left side of your chest and I hope it helps you breathe


If we swing hard enough
Could we reach where the birds go everyday?


Het is alsof
Ik soms niet weet wat ik moet zeggen
Terwijl mijn hoofd
Overstroomt met woorden

Ik wacht nog steeds op de dag dat ik een keer een gedichtje schrijf dat langer is dan twee zinnen.

*Bonus*
Drie fijne gitaarliedjes 
No One In Heaven - Joel Baker
Festival - John Buckley
Wilderman - Toby Johnson


Verder lezen

donderdag 21 februari 2019

Wat de zon met je doet

Ademen doe je bijna automatisch. Als je er niet bij nadenkt, gaat je borst nog steeds op en neer. Of je daar nu zin in hebt of niet. En waar ik me dan dit weekend opeens over verbaasde is hoeveel makkelijker dat gaat als alles om je heen oké is. 
Als je je bed uit rolt om half acht 's ochtends en het is al licht. 
Als je 's middags het keukenraam openzet en het huis ruikt zomaar ineens midden in de winter naar lente. 
Als je 's avonds naar huis fietst en je wordt voor de verandering niet verrast door een harde regenbui. En ook vooral als je tijdens het fietsen een koptelefoon met écht goede muziek op hebt. 

Maar dat is een gegeven, want ik luister alleen maar écht goede muziek. 


Een meisje staat langs de weg op haar vriendin te wachten. De vriendin komt naar buiten precies op het moment dat ik langs fiets en roept: 'Het is zomer!', terwijl ze lachend haar armen in de lucht gooit. 
Het is helemaal geen zomer, het is februari. Maar ik lach met haar mee. Want ik voel precies wat zij voelt. 

Ik vraag me af hoe het komt dat mensen opeens zo goedgestemd zijn. Maar eigenlijk weet ik het al, want het is de zon. Iedereen heeft de zon gemist.
_______________

Er zijn weer een aantal maanden voorbij en ik zou je niet precies kunnen vertellen waarom deze blog al die tijd zo leeg was. Soms denk ik te veel na over dingen en soms juist te weinig. Soms heb ik woorden teveel en soms tekort. 

Ik kan me nog herinneren hoe ik vroeger dagen achter elkaar spendeerde aan het lezen van boeken. Dat ik 'Julia's reis' las en ook door de tijd wilde kunnen reizen én schilder wilde worden. Of dat ik de boeken van 'The Hunger Games' als trofeeën in mijn kast had staan toen ik iets ouder was. Ze staan er nog steeds, en ze herinneren me aan lange, fijne zomers.
En dan heb je afgelopen zomer, waarin ik veel minder las -ik kan me niet herinneren dat ik voor het laatst voor mijn plezier een boek las- maar heel veel opschreef. In schriftjes, op mijn blogje. 

Het is de zon. De zon die er niet alleen voor zorgt dat alle bloemetjes opeens bloeien, maar die er ook voor zorgt dat mensen als het ware in bloei gaan staan.

✧Pinterest- NomadicPisces
Tekstje waar ik blij van werd.
Dus, wie gaat er morgen mee zwemmen? Ik trakteer op ijs en dat het pas februari is vergeten we even. 





Verder lezen

woensdag 20 juni 2018

Terug naar nu • Projectje



Normaal doe ik het nooit (sporten, ben je gek), maar vandaag ga ik naar buiten om een stukje te rennen. Niet hardlopen, maar gewoon rennen. En mijn hoofd leegmaken. Ik hobbel over de onverharde paadjes langs de weilanden en het water, steeds sneller en net zo lang tot ik niet meer kan. De lucht is donker en na vijf minuten begint het te regenen. Binnen enkele ogenblikken plakt het gele shirt dat ik van de week kocht, puur en alleen omdat ik altijd zo vrolijk word van geel, doordrenkt met water tegen mijn lijf.
Ik vind de regen niet vervelend, want ik vind het fijn om de koele druppels op mijn blote armen te voelen en poeltjes te zien maken in de klei op de grond. Het water in de rivier naast me is opeens gevuld met duizenden kringetjes. Als ik om me heen kijk zie ik de dorpse natuur, en in de verste verte geen mens te bekennen. 



Ik vind het steeds fijner om soms even van die momentjes te pakken waarin ik compleet alleen ben, zonder telefoon, met een boek, tijdschrift, mijn camera of gewoon even alleen mezelf. Een jaar geleden lachte ik nog om het concept van mindfulness. Onzin, dacht ik. Ik wilde me niet eens verdiepen in de precieze betekenis van die 'zweefteverij'. Maar zie, hier zit ik nu toch even volledig uit mezelf een potje mindful te doen, terwijl ik me intussen nog altijd een nuchter persoon kan noemen. 

Het afgelopen jaar ben ik veel veranderd, ik merk het aan alles. De middelbare school heb ik achter me gelaten en op de universiteit is een wereld voor me open gegaan. Ik ben me bewuster van mezelf, maar ook van het feit dat ik nog lang niet weet wie ik echt ben of wat ik echt wil, maar het is leuk om steeds kleine dingetjes te ontdekken. 

Oude patronen doorbreken en meer stilstaan bij kleine momentjes helpen me echt bij dit hele ontdekken. In mijn hoofd zit een soort projectje: 'Ik maar dan anders'. Meer doen wat ik leuk vind, minder doen wat altijd zo lekker veilig is en meer doen wat ik misschien een beetje eng vind. Maar toch nog dicht bij mezelf blijven. 



Dit artikel is een klein beginnetje, maar ik wil nog iets verder uitweiden en uitleggen wat ik precies van plan ben. Eerst even alles in mijn hoofd op een rijtje. Of zal ik het zo zeggen: 'even lekker zweverig en mindful doen', dan komt er vanzelf wel iets zinnigs uit rollen :)

En dan nu de vraag van vandaag:

Op een schaal van 1 tot 10, hoe graag ren jij buiten door een stortbui in je favoriete gele shirt?
1 is 'Tine ben je wel helemaal lekker' (nee) en 10 is 'Ik sta nu buiten in mijn favoriete gele shirt nat te regenen, echt intens genieten dit'.




Verder lezen
|